Pelophylax

Groene kikker

Groene kikkers (Pelophylax) zijn een geslacht van kikkers uit de familie echte kikkers (Ranidae).Vrijwel alle soorten zijn groen van kleur en hebben verschillende tekeningen. Van sommige soorten zijn echter ook bruine variaties bekend. Tot in het recente verleden werden de groene kikkers tot het geslacht Rana gerekend, net als de bruine kikker (Rana temporaria), waardoor de meeste gidsen en het RAVON nog de naam Rana aanhouden

De ogen van de groene kikkers zijn dicht bij elkaar geplaatst en zijn wat hoger op de kop gepositioneerd. De rug is meestal groenig en op het midden van de rug is bijna altijd een lichtgroene streep aanwezig. Bij het trommelvlies of tympanum zit over het algemeen geen zwarte vlek.

In de Benelux komen drie soorten voor, waarvan er één een hybride van de andere twee is, die zich wel zelfstandig voort kan planten. De hybride is soms ook triploïd en heeft dan kenmerken die doen denken aan de oudersoort waarvan het chromosomenaantal het grootst is. Op plekken waar alle drie de soorten voorkomen is de hybride veel talrijker dan de oudersoorten.

De drie soorten die in de Benelux voorkomen zijn:

• De meerkikker of grote groene kikker (Pelophylax ridibundus)
• De poelkikker of kleine groene kikker (Pelophylax lessonae)
• De middelste groene kikker of bastaardkikker (Pelophylax × esculentus)

Deze laatste kikker is geen eigenlijke soort maar een hybride. Als de mannetjes kwaken is het verschil in geluid duidelijk. De meerkikker maakt een hard stotend (lachend) geluid. De poelkikker maakt een rustig regelmatig sonoor geluid. De bastaardkikker wisselt beide soorten gekwaak op een onregelmatige wijze af. De kwaakblazen van de meerkikker zijn erg donkergrijs tot bijna zwart, die van de poelkikker zuiver wit. De kwaakblazen van de bastaardkikker zijn variabel van kleur.